Evleneli 1 yıl olmuştu.
Balayı derlerdi ilk aylara ama onların balayı değil bal yılıydı. tüm günleri baldan tatlı kaymaktan güzel geçmişti.
İlk yıl dönümleri için son 1 hafta kalmıştı.
Birbirlerine belli etmeseler de aslında ikisi de bir hazırlık içindeydi. Hissettikleri halde hiç çaktırmıyorlardı. Her şey normalmiş gibi davranıp unutmuş havasında devam ediyorlardı hazırlıklarına.
Bu durum ikisi içinde daha hoş hale getiriyordu sürprizi.
Kocası eve geç geldiğinde aslında anlıyordu iş yerinde toplantıdan gelmediğini, hediye almak için kapı kapı gezdiğinin farkındaydı ama bilmiyor gibi yapmak daha zevkliydi. Özellikle onu sıkıştırmak için "Toplantı nasıldı? İş yerinde sıkıntı var mı? Durumlar nasıl?" gibi aslında onu hiç de ilgilendirmeyen bir çok soru soruyordu.
Günler bu şekilde hızla geçerken beklenen gün gelmişti.
Ertesi gün öğrenecekti bütün bu hazırlıkların sonucunu. İçi içine sığmıyordu heyecandan, hediyesini merak ediyordu.
Sabah olunca ilk iş kuaföre gitmek diye geçirdi içinden sonra da hediyesini 1 aydır sakladığı yerden çıkaracaktı.
Acaba sadece hediyeyi mi vermeliydi yoksa her ihtimale karşı hazırladığı sürprizi de plana dahil etmeli miydi?
Çok kararsızdı.
Düşünmekten saat 2 olmuştu ama hala uyumamıştı.
Sanki yarın evlenecekti. Nasıl da heyecanlıydı. Güldü bu haline liseli aşıklara benzetti kendini.
Ne giymeliydi bilmiyordu daha karar vermesi gereken çok şey vardı. Acaba vişne çürüğü rengindeki belden oturtmalı elbisesini mi giymeliydi. Hem onu yeni almıştı. Kocası görmemişti. Ama acaba altına ne renk ayakkabı yakışırdı. Off daha önceden neden düşünmemişti. Kendini hediyeye o kadar kaptırmıştı ki bunu tamamen unutmuştu. O elbise için hiç prova yapmamıştı. Aklına başka bir fikir geldi. Kocasıyla ilk buluşmalarında giydiği kıyafetler içinde geçirecekti. İlk yıl dönümlerini. Hem bu sayede tekrar düşünmek zorunda kalmayacaktı. Hem de bu kıyafetlerin manevi değeri vardı. Bakalım hatırlayacak mıydı?
Saat 4 olmak üzereydi.
Düşüne düşüne sabah etmişti geceyi. 3 saat sonra zaten uyanacaktı. Yatsam kalkamam diye düşündü en iyisi uyumamaktı.
Yavaşça kocasını yanağından öpüp kalktı yataktan üzerine ince bir hırka alıp çıktı yatak odasından.
Evin en sevdiği odasına gitti. Buraya cennetim derdi.
Dünyadaki cennet mekanı bu odaydı. Ne zaman canı sıkılsa ya da rahatlamak istese buraya gelir otururdu.
Eski bir müzik seti vardı genç kızlığından kalma. Babası liseye geçince almıştı.
Uykusunun olmamasını fırsat bilip tam oturduğu anda kalkıp kahve yapmak istedi. Mutfakta kısa sürede kahvesini hazırlamıştı.
Tekrar odaya gelip hafif bir müzik açtı. Hırkasının kollarını çekiştirip üşümüş gibi kendine sarıldı.
Bu gecenin huzur veren havasını iliklerine kadar hissetmişti. Kahvesinden bir yudum alıp düşündü.
"Çok şanslıyım ki o benim dünyam..."
14 Değerli Düşünce:
ben de seni merak ediyodum.
öykülerini gördüm de pek yoktun sanki.
sanırım sınavlardan.
:)
evet final dönemimdeyim pek ugrayamadım buralara . kendi çapımda öyküye başladım bakalım nolcak :)
Canım çok güzel gidiyor, ben de merakla bekliyorum neler olacağını :)
tesekkür ederm canım ben böyle yorumlarla daha da motive oluyorum :)
Devamını merakla bekliyorum.
en kısa zamanda yayınlıyorum yeni bölümü :) bu arada hoşgeldin canım :)
YENİ BİR ÖYKÜ GALİBA
ÖYKÜLERİ ÇOK SEVİYORUM
ŞU ANDADA GÜZEL BİR BAŞLANGIÇ
DÖRT GÖZLE BEKLİYORUZ DEVAMINI
HAYIRLI GÜNLER
Hayırlı olsun kar tanecik!
Hadi bakalım izliyoruz merakla:-)
oyy destnymm çok sağol gelcem bi ara senin bloga ama bu aralar senin yazıları kaldırabilecek gibi değil kafam ama çok özledim fon müziğiyle birlikte okumayı :) aa bu arada sana demiştim ya bigün bende yapacam diye işte o çok yakında :)
evet hatta burada yayınladıgım ilk öyküm benim göz bebeğim :) yeni bölüm çok yakın :)
Evet anladım şimdi ilk bölümü ve ikinci bölümü okurken çok mutluda yinede aldatıyor diye düşündüm, harikasın.
filmlerde olur ya hani kuğum bir geri gider bir günümüze gelir onun gibi düşün.. beğenmen çok hoş sağolasın öpüyorum seni :)
hımmm hayat güzel şimdilik.
:)
sakin bir hayatı var şimdilik deppiimm :)
Yorum Gönder
Yorum Yapmak ister misin..?