Kartanesi Blogu 2.Yılında #direniyor

Selamlarr.. Uzunca bir aradan sonra geri dönüşüm biraz hüzünlü ve yoğun kötü duygulu oldu ama sanırım 3.postta ortalığı toparlamaya başlıyorum.

Öncelikle dün blogum bir senesini doldurdu. Bunun şerefine yakında güzel bir çekiliş yapmayı düşünüyorum. Ama şuanlık güzel bir hediye bulamadım. Yazmak güzel şeymiş bee :)

Hıh blogun doğum gününü kutladık şimdi gelelim bana üstte gördüğünüz fotoğraf tam da bu aralar içinde bulunduğum hal işte. #direniyorum :) 

Malum son sınıf oldum ve önümden bir engel KPSS var. Okula zaten pek de severek gitmeyen ben Masal Perisinin gazıyla gittim bir de dershaneye yazıldım. Hafta içi 5 gün okudal 4 gün dershanede ders var. O kadar yorucu bir yaşamım var ki bütün bunlar yetmezmiş gibi bir de ikinci üniversite okumaya karar verdim ve kayıt yaptırdım. Hangi birine zaman ayıracağımı şaşırmış durumdayım. 

Bunlar sadece benim yapmam gereken işlerim eee bir de gurbette beni özleyen annem babam ailem var onların özlemi bazen öyle bir tutuyor ki çocuk gibi ağlayasım geliyor :) Annem bunu duysa derdi ki "Gelinlik kız oldun hâlâ ne ağlaması ayıp koca kızsın." 

Ama anne özleminin yaşı mı olurmuş ki diimiii? 

Haydi bunları bir kenara bırakalım benim hayatımda öyle bir şey değişti ki iki gündür bebekler gibi rahat uyuyorum. Nasıl rahatladım bir bilseniz. Hayatımın tam anlamıyla içine eden biri vardı ve bana 9 yıldır çok acı çektirdi. Ben de aptal gibi kimseye bir şey anlatmadım kendimi yedim bitirdim ama en sonunda cesaretimi toplayıp onunla yüzleştim. Beni nasıl üzdüğünü ve bunun yanında ağzıma geleni söyledim. Resmen içimden 9 yıllık bir kin boşaldı. Ohhh ama dünya varmış valla nasıl rahatladım böyle kuş gibi oldum :) 

Önceki iki yazımda yazdıklarımda da artık daha da emin oldum. Aşk yok ohh bundan sonra tek tabancayım. Kimseye şiir yazmayacam. Narsistim bundan böyle kendimi sevecem sadece :) 

E hadi ben yatayım artık sabah ders var kar tanesi kaçar.. :)