PİŞMANIM ÖLÜME KADAR-23

Sedef o gece uyumakta zorlandı ama sabaha da tam ters bir şekilde bir o kadar zinde uyandı. İçindeki kıpırtı onu hiç olmadığı kadar sağlıklı hissettiriyordu. 

Uyandığında kocası evde yoktu. Yüzünü yıkayıp televizyondan neşeli bir şarkı açtı. Hem klibine bakarak dans ediyor hem de odada olmadığında neşeyle şarkıya eşlik ediyordu. 

Kendine kahvaltı hazırlayıp bahçede güzel çiçekler ve kuş sesleri arasında taze demlediği çayını yudumladı. Onun bağıra bağıra şarkı söylemesi üst komşusu Nuray teyzenin de dikkatini çekmişti.

Nuray teyzesi sabahları emekli olan eşini alışkanlığı olduğu şekilde erkenden kahvaltı yaptırıp dışarı uğurlardı. Kocası akşama kadar kahvede parklarda ya da ahbaplarının yanında dolanırdı. Akşama kadar kadın evde tek başına oturup hava güzelse de bahçe de vakit geçirirdi. 

Sedef’in bu neşesini  merak edip iki lafın belini kırarız düşüncesiyle aşağıya indi. Sedef zaten masaya bir bardak fazla koyardı her zaman artık alışmıştı Nuray teyzesinin çat kapı masasına konuk olmasına. 

Sedef aslında sevmezdi insanların izinsiz bir şekilde kişisel yaşamına dahil olmasını ama yaşlı kadına bir şey diyemiyordu.

 Ona da bir bardak çay doldurdu başladılar havadan sudan konuşmaya. Sedef bir süre sonra aslında konunun nereye geleceğini biliyordu ama yine de Nuray’ın konuya girmesini bekledi. Çok geçmeden o da dayanamadı. “ Sedef kızım hayırdır bu sabah ne bu neşe güzel bir haber mi aldın? Kız yoksa cennetten müjde mi geldi :)”

Kısa bir gülüşmenin ardından Sedef içini çekti konuşmaya başladı.

  “Nuray annem hayat ne garip değil mi? Bir gün ağlayarak kendini kahreden birisi ertesi gün hayata bebek gibi uyanıyor, tüm olumsuzlukları unutmuş yada hiçbir zaman o kötü şeyler olmamış gibi… 

Ben de bir süredir hayatıma haksızlık ettiğimi kendimi yıprattığımı fark ettim bugün yeni bir başlangıç yaptım gülerek uyandım. Başka da bir şey yok keşke dediğin gibi cennetten müjde gelse :)”

“Allah insana kaldıramayacağı yükü yüklemez kızım demek ki sende o çektiğin sıkıntıları taşıyabilecek sabır varmış ki Allah sana vermiş şimdi de imtihanın bitmiş almış o sıkıntıyı yerine neşe vermiş. İnşallah bu gülümsemen hiç eksilmez. Kocan da sen de çok güzel şeyleri hak ediyorsunuz hep böyle gülün kızım.”

Nuray’ın aniden konuya Sedef’in kocasını dahil etmesi Sedef’in canını sıktı. Yüzü düştü. Bu anda onu hatırlamak ona iyi gelmemişti. Başka birini düşünüp mutlu olmaya kendini odakladı. Aklına Serhat geldi kalbi pır pır etti. Mutluluk kalbinden damarlarıyla tüm vücuduna yayıldı. Yüzüne iliştirdiği gülümsemesiyle konuşmaya devam etti.

“Nuray anne sen görmüş geçirmiş birisin. Sana aklıma takılan bir soruyu sormak istiyorum. Sen de biliyorsun ben bir kaza geçirdim. Ondan önce çok güzel alımlı ve dikkat çekici bir kadındım. Ama şimdi hem yüzüm yaralı hem kendime bakmıyorum saldım kendimi bakımsız ve itici bir kadın oldum. Kendimi iyi hissetmem için yüzümdeki illetten kurtulmam gerekiyor. Ben böyle hissediyorum. Eğer önüme bir fırsat çıkarsa ve ben ameliyat olsam kurtulsam bu yaradan bu estetiğe girer mi? Bana günah yazılır mı ?”

“Ben sizin gibi çok okumadım bilmem kızım ama sağlığın söz konusu olunca sanırım olmaz bir şey. Ama sen bu konuyu iyice bir araştır ki için rahat olsun. Şüphe kurtları kemirmesin içini.”

Sedef’in gülümsemesi büyüdü. Aklında Serhat’ın konuşacaklarını tahmin etmeye çalıştı. Aslında Nuray ile konuşuyordu ama aklı tamamen orada değildi. Kahvaltı ve edilen sohbetin ardından Sedef masayı topladı hazırlanmaya başladı gidip Serhat’ı görmek için heyecanlanıyordu. 

Ona yakıştığını düşündüğü birkaç kıyafet denemesi ardından makyaj yaptı evden çıkmak için hazırdı. Hem heyecandan hem de yakalanma korkusundan bacakları titriyordu. 

Yavaş adımlarla parka doğru gitti. Yolda kendini rahatlatmak için kendi kendine konuşuyordu. Karşıda bekleyen Serhat’ı görene kadar bu sakinleşme işini başardığını düşünüyordu ama yanıldı heyecandan bayılabilirdi.

Serhat Sedef’in geleceğine emindi ama gelmeme ihtimali onu korkutuyordu. Korktuğu olmamıştı ve Sedef’i ona doğru yürüyordu. Koşup ona deli gibi sarılmak istedi ama maalesef ortam ve şartlar buna uygun değildi.

“Merhaba Serhat”

“Hoş geldin Sedef, gelmen beni çok mutlu etti gelmeyeceksin diye korkuyordum.”

“Benimle ne konuşacağını merak ediyorum o yüzden geldim. Konuya girer misin bir an önce”

“Peki sırf meraktan dolayı gelmen bile benim için güzel bir şey demek ki beni önemsiyorsun aynı söyleyeceklerimi önemsediğin gibi…”

“Hadi Serhat konuya gir.”

“ Tamam Sedef’im kızma. Sana duygularımı zaten yeterince açıkladım. Eğer bana karşı bir adım atarsan sana bu yaşattığım heyecanın yüz katını bin katını yaşatırım. Şu an benim değilsin ama benim olursan her şekilde mutluluğun için uğraşırım. Sana iki şey vadediyorum demiştim. Bunlardan birini bile kabul etmen ikisini birden kabul etmen anlamına gelir en başında bunu söyleyeyim tamam mı?”

“ Nasıl yani?”

“Yani şöyle sadece yüzündeki yara için beni kullanamazsın eğer o teklifimi kabul edersen diğerini de etmiş olacaksın ve benim olacaksın kocana boşanma davası açacaksın.”

“Sen çok adî birisin Serhat!! Kendi arzuların için benim zaaflarımı kullanmaya çalışıyorsun”

“Hayır asla öyle değil sadece kullanılıp kenara atılmak istemiyorum. Kendin seç Sedef’im ya şu an ki mutsuz hayatın, ya da ameliyat ve ardından benimle yeni bir evlilik mutlu bir yaşam…Sen seç hayatım.”

Serhat’ın bu söyledikleri Sedef’in başından kaynar sular dökmüştü. Sesini bile çıkaramadan kalkıp yürüdü. Serhat da ardından baktı oda bir şey yapmaya gerek görmedi. Kendi kendine mırıldandı.

“Nasılsa bana geleceksin şimdi git Sedef’im…”