PİŞMANIM ÖLÜME KADAR-22

“ Sedef’im… 

Sana Sedef’im demek bana o kadar mutluluk veriyor ki.. Benimmişsin gibi geliyor… Aslında benimsin sen her ne kadar şartlar öyle göstermese de sen benim olmalısın ve öylesin.

Sedef’im.. Saatlerce adını tekrarlayarak oturmak bile Dünya’nın en güzel şeyi. Sen varsın ya bu dünyada başka bir şeye ihtiyaç kalmamış. Ben ne kadar şanslıyım ki seni buldum ama ben ne kadar şanssızım ki seni geç buldum…

 Bir tanem Her şeyim… Bana kızma sana böyle dediğim için kalp bu laf dinlemiyor. Sende bilirsin meleğim. Senin de bana kapıldığını biliyorum. Aramızda kocaman bir sır var. Bu sır bir gün gerçeğe dönüşecek. Bunları nereden biliyorsun deme seven adam ne bilmez ki.. 

Sevdiğim, ömrüm… Beni her ne kadar reddetsen de senin de bazı şeylere aç olduğunu biliyorum. Ben seni senden daha iyi tanıyorum. Korkma bir tanem sakın korkma. Serhat ve Sedef bir gün SEN VE BEN  den BİZ e dönüşecek…

 Bekle Sedef’im…

Sana hayatında kurtulmak istediğin iki şeyden kurtulmayı vaad ediyorum. Biri evciliğe dönen evliliğin diğeri de saf güzelliğine gölge düşüremeyecek kadar önemsiz ama senin sevmediğin yara izin. 

Eğer yarın öğlen parka gelirsen konuşalım bunları seni bekleyeceğim… 

Seni her şeyden çok seviyorum ve benim olmanı istiyorum…

Serhat”

Sedef o gün boyunca yüzünde manasız bir gülümsemeyle dolaştı. Sanki her şey çok güzelmiş gibi hissediyordu. İş yaparken söylenmeyip hobisi evi temizlemek olan kadınlar gibi çok mutluydu. Normal şartlarda böyle bir mektup bir kadının evlilik hayatını riske atardı ama onun aynı Serhat’ın da dediği gibi bir evlilik hayatı değil evcilik hayatı vardı.

Aylar önce kocasını aldatmakla suçlayıp evliliği bu hale getiren de oydu şu an kocasına ihanet hissetmeyen de… 

Serhat’ın büyülü sözlerine kapılmıştı. Her ne kadar yüz vermese de kendini çirkin ve itici hissederken bir erkek tarafından beğenilmek onun ruhunu okşuyordu.

Aklında tek soru işareti vardı.

 “ Yarın gitmeli miyim? Gitsem ya beni kandırıyorsa hemen tuzağına düşmüş olacağım. Ama gitmezsem de içim içimi yiyecek. Hem yüzümdeki yaradan kurtulacağımı söylemiş demek ki bunu bir çaresi varmış. Bu benim hakkım değil mi diğer kadınlar gibi hoş olmak benimde hakkım. 

Evet evet kararımı verdim sadece o çareyi öğrenip sonrada ayrılacağım yanından. Onu sevdiğimi düşünmemeli. Tamam aslında hoş çocuk ama yine de bilmemeli. Sağlıklı olan bu. Hem de madem o kadar seviyor bakalım ne kadar koşacak peşimde. Evet yarın gidip ona pas vermezsem denemiş olurum niyetindeki ciddiliği.”

Kendini kandırmaya çalışırken sesli konuştuğunu fark etmedi ve aynı zamanda bahçede olduğunu da…

Arkasında oturan ev sahibi Nuray annesi Sedef’in kendi kendine konuşmasını dinleyip sessizce gülümsüyordu. 

Sedef açıklama yapmak istedi ama sonra konuşmazsa daha hayırlı olacağına karar verip sadece selam verdi ve eve girdi. 

Ertesi günü iple çekiyordu. Bugün kocasının umursamazca tavırları bile batmıyordu Sedef’e. 

Yarın güzel bir başlangıç olacaktı yüzü için…