PİŞMANIM ÖLÜME KADAR-19

“ Sedef,

Sen bana konuşma fırsatı vermedin sen bir şeyi istemezsen ben yapmam zaten emret yeter ama sen bana konuşma dedin yazma demedin o yüzden sana en iyi bu şekilde anlatabilirim derdimi. 

İstersen okumadan yırt at çöpe fark etmez ben yılmam. Nasıl ve nerden başlayacağımı bilmiyorum en iyisi ben bodoslama gireyim konuya…

SEN DÜNYADA YAŞAMIŞ YAŞAYACAK KADINLARIN EN GÜZELİSİN…

Seni gördüğüm günden beri aklıma başka kimseyi sokamıyorum. Seni gördüğüm an zamanın durduğunu dünyanın dönmediğini hissettim. O an benim için sonsuzlaştı oysa ki senin için sıradan bir andı. 

Benim gözlerim körmüş renkleri ben sende gördüm dünyam karanlıkmış. Bir elma kurdu için dünya o elmadan ibaretse ben seninle o dünyadan sıyrılıp esas güzellikleri fark ettim. 

Benim mükemmel bildiklerim paçavraymış. Benim güzel gördüklerim aslında çirkinmiş.

Sen günüme doğduktan sonra ben doğdum bu dünyaya…

Bakışların yüreğimde fırtınalar koparırken sesin bana huzuru yaşatıyor… saf, tertemiz güzelliğin bana cenneti vaad ederken sözlerin kalbimde cehennem ateşleri yaktı…

Evli olduğunu bilerek sana bu duyguları anlatmam dünyanın en aptalca şeyi biliyorum ama bende bu dünyada senin aşkınla aptallaşan bir kulum zaten…

Bana ait olmayacaksın ama ben bunları sana söylemezsem ruhum bu bedende sıkışır kalır. Ben kimseye sana tutulduğum kadar tutulmadım. Kimseyi sevmedim senin kadar Sedef..

Suretin rüyalarımda rol alırken adını odama ezberlettim. Evimde her eşyam bilir bir kadın var ki inci tanesi… Sedef güzeli…

Senden hiçbir şey beklemiyorum. Duygularımı bilmen yeter. Ben sana çok aşık oldum. Ağzıma sürülen bir parmak bal kadarsın. Bitmesini istemediğim ve bittiği andan itibaren hasretini çektiğim… 

Tadını aldım aşkın unutamayacağım bu duyguların sebebi olduğun için sana sonsuz minnettarım…

 Dünyanın en güzel kadını hep tertemiz kal…

                                                             

                                                                  Serhat”