Erdem ben. Bir zamanlar, kanı deli akan bir ergenim. Kendime liseli-delikanlı-genç yada kızların kolayca kanına giren yakışıklı demeyi tercih ediyorum ama genelde çevrem libidosu tavan yapan ergen hitabını kullanıyorlar.
Lise, ahh yaşamımın anlam kazandığı mekan. Ders, hoca, sınav falan bahane. Onlar sadece benim için engelli koşudaki engeller. Asıl amaç çevre yapmak ve bilimum zararlı alışkanlıkları edinmek. Sigara, serserilik ve yaramazlık dışında kızlara çok takılırım. 17-18 yaşındaki erkeklerin hayat yakıtı kızlardır. Onlara hoş görünmek ve onları etkilemek için yaşarız. Adımlarımızı kızların bakışları yönlendirir.
Sen de şeytan tüyü var derler bana. Bir kez konuşunca hemen etkilerim insanları. boylu poslu kaslı omuzlu değilim ama dilimdeki kıvraklık kızları çekmeme yeter. Çoğu zaman birden çok sevgilimle aynı yaşam dilimini paylaştım. Çok kez yakalanma tehlikesi atlattım ama hiç fire vermeden hepsini de başarı ile sonlandırdım. İlişkiyi bitirme nedenlerim çoğunlukla kızların dırdırcı olması. Bir de benim bu kendime has havama aşık olanlar var ama sonra da havalı olmamı beğenmeyip havamı almaya çalışanlar var. Şu yaşıma kadar kaç sevgilim oldu bilmiyorum. 100-150 kesin var gerisini sayamadım.
Bir gün yine okuldayım. Alt dönemden bir güzellik geçti yanımdan. Afet, kız tam bir afet. Saçlar, gözler, salına salına yürüyüşü beni benden alan cinsten. Aklımı yitirdim. Beynime kazındı 5 saniyelik yanımdan geçişi. Karar verdim elde etmeye. Başladım takibe. Kızın sevgilisi yokmuş kendini genelde derslerine veren ve üç dört kişilik bir kız arkadaş grubuyla takılan kendi halinde bir kız. Erkeklerle pek muhabbeti olmazmış. İşime geldi böyle olması. hem onu istiyordum ama o anda da yeteri kadar sevgilim vardı. Neyse dedim kendi kendime zaten erkeklerle muhabbeti yokmuş tehlike yok. Elimdekileri bitirince onu yaparım kendime. Okulda yine de göz hapsinde tutuyordum ki onu sadece izlemek bile kat be kat sevap. Başkalarında olmayan bir tat var ona bakmakta bile. Bir saflık, duruluk içimi huzura erdiriyor.
Bir aydan fazla oldu kız hala benim onu kestiğimin farkına varmadı. Sonra bir gün bana mesaj geldi. Kardeşim kadar yakın bir dostumdan. Bir kız buna mesaj atıp sevdiğini söylemiş. Benim arkadaşında tam o sene babasının tayini çıktı başka şehre gittiler. bu da inanmamış kızın gerçek olduğuna, biri onu işletiyor sanmış, bana mesaj atmış ki git bir bak ki kız gerçek mi? Olur dedim kardeşim başımla beraber. Gittim kızın sınıfına sordum birilerine şu isimde biri varmış nerede diye. Camın önünde duran kızı gösterdiler. Sırtı bana dönük dışarıyı izliyordu. Yanına gittim seslendim" Afedersin bakar mısın acaba?" "Efendim" diyerek döndü kız. O an dünya başıma yıkıldı. Benim gönlümü kaptırdığım kız karşımda duruyordu. Onu hiç bu kadar yakından görmemiştim. Gözleri o kadar berrak bakıyordu ki konuşamadım. Titredim. Ben ki yılların çapkını bir kız karşısında şekilden şekle girdim. Dayanamadım hemen koşup uzaklaştım. Hiç böyle olmamıştım bu zamana kadar. aldım elime telefonu mesaj attım kardeşime " Hayırlı olsun kardeşim yengemiz tam senlik, bir içim su..."
O gün hayatımda dönüm noktası oldu. Ona yenge demeyi hayal bile etmemiştim. Seneler geçti lise biteli. O bana sevgilisinin kardeşi gözüyle baktı ben ona iki farklı gözle. Yanındayken yengem, uzaktayken de imkansızım. Şimdi onlar ayrıldı kız benimle hala görüşüyor onu hala çok sevmeme rağmen uzanamıyorum. Çok değiştim ben, çok can yaktım zamanında şimdi bedel ödüyorum O'nsuzlukla.
Evlendim bu arada, iki de çocuğum var ellerinizden öperler.Biri kız biri erkek. Erkeğinki babamın adı diğeri ise ben de saklı...
