YORUMSUZ

Şuan İçimde büyük bir öfke birikmesi yaşarken bunu en sağlıklı şekilde dışarı atmak için çare arıyorum. İnsanlar iki adım ötede Gözlerini, kulaklarını ve hatta canlarını kaybederken ben burada oturmayı kendime yediremiyorum. 

Kendimi o kadar zor tutuyorum ki Güvenparktaki eyleme katılmamak için. Biliyorum ki orada toplanılsa da büyük güçlerin dediği olacak. onlar sağlıklı bir şekilde köşklerinde otururken ben meydanda hayatımı da kaybetsem bir fayda etmeyecek. 

Dün geceden beri Ankara'da da biber gazı bombaları havada uçuşuyor. Yurdum eylem yapılan yere çok uzak olmasına rağmen odanın içinde bil gözlerim yanıyor. Bir ağaç diye başladı kaç evin ocağı söndü. O ölenlerinde annesi babası var yazık günah bu ne şiddet birikimiymiş böyle ?

 Şuan içimi parça parça eden şeylerden biri de kardeşimin olaylardan habersiz bir şekilde Ankaraya gelmesi ve şuan Kızılayda olaylar arasında olması. Yanına gitsem gidemiyorum kalsam kalmak daha zor. 

Allah yardımlarını üstümüzden eksik etmesin hepimizi korusun...